Sporthal Dorper Esch in Denekamp was donderdagavond gereserveerd voor Ikwilvanmijnautoaf.nl / DeVoKo. De vereniging combineerde de teampresentatie van het in de Topdivisie uitkomende eerste damesteam met de opening van haar nieuwe hoofdveld . Daaraan voorafgaand gaf het vlaggenschip van de club onder leiding van trainer coach Henk Goor een clinic aan de jeugd en ter afsluiting van de presentatie speelden de dames om de ‘clubtitel’ tegen de heren 1 selectie. Waarna er in het sportcafé nog nagepraat kon worden en als er vragen waren, mochten die gerust gesteld worden aan coach en team.
De clinic was bijzonder geslaagd. Het veld stond vol met volleyballende kinderen die keurig de opdrachten uitvoerden die ‘meester’ Henk Goor hen gaf. De dames selectie assisteerde en het was een waar genoegen om de volleybaljeugd van Denekamp zo enthousiast bezig te zien. En zo hier en daar zag je de eerste talenten al ontluiken. Wat de toekomst van het damesvolleybal betreft hoeft DeVoKo zich zo te zien geen zorgen te maken. Bij het herenvolleybal is dat wel even anders.
De deelnemende jeugd ging na de clinic op de tribune zitten en zag hoe wethoudster sportzaken mw. Annette Zwiep – Rosens de eerste opslag ter opening van het nieuwe veld deed. Door speaker Vincent Blokhuis werd haar vriendelijk verzocht dit middels een sprongserve te doen, en als dat niet zou lukken, ze had niet het daarvoor geschikte schoeisel (naaldhak) aan, in ieder geval toch wel een mooie floater naar de andere kant van het net te versturen. Het werd een onderhandse opslag, maar wel over het net. En daarmee was de opening gelukt. We zagen nadien meteen al enige DeVoKo recreatieteams met haar in gesprek gaan. Zij zochten waarschijnlijk nog versterking.
Daarna werd dames 1 aan de volle tribunes voorgesteld. Één voor één kwamen de speelsters op, speaker Blokhuis vertelde hun volleybal CV en wat wetenswaardigheden. Bij de ‘nieuwelingen’ kregen beachtalent Lotte Kuipers en Laura Behrens even extra aandacht. Het publiek moest tenslotte wel weten wie er nu precies achter de naam schuil ging. Verder waren er de vertrouwde gezichten van onder andere de Stevelink en Heemstra zusjes, Daphne Giesselink, Amke Blokhuis, Emmy Heerdink , Loes Hassink en van een ander talent Jet Oosterheert. Als laatste kwam trainer coach Henk Goor ‘vanuit de menigte’ op.
Bij de presentatie van Heren 1, dat uitkomt in de Eerste Klasse en voornamelijk bestaat uit spelers die Abraham al gezien hebben, gemiddelde leeftijd voorin de vijftig, ging de presentatie anders. De mannen stelden zich in line – up op, hun naam werd afgeroepen en zij zwaaiden naar het publiek. De mannen hadden geen energie te verspillen, hen wachtte nog een zware wedstrijd. Leuk feitje, bij Heren 1 speelt de vader van Lotte Kuipers, beide droegen het rugnummer 10.
DeVoKo heeft slechts één heren team, uiteraard Heren 1, dat bestaat uit een aantal routiniers dat 20 tot 25 jaar geleden ook in Heren 1 speelde, toen een stap terug deed naar ‘de veteranen’ in Heren 5 en met het vorderen der jaren en het slinken van het aantal mannelijke DeVoKo leden via Heren 4, Heren 3 en Heren 2 nu weer terug bij af is. Zij spelen weer in het eerste. Namens hoofdsponsor Ikwilvanmijnautoaf.nl / DeVoKo wenste Niels oude Luttikhuis beide teams veel succes in dit duel en in de aanstaande competitie en kon de strijd der vlaggenschepen beginnen.
Dat zou toch eigenlijk een inmaakpartij van jewelste moeten worden. De dames, met een goede voorbereiding achter de rug, conditioneel beresterk, begiftigd met een fluwelen techniek en veel talent, veel inzicht, vlot van denken en doen, Topdivisie ervaring en een doorgewinterde coach aan de zijlijn, die gezien zijn CV (Rivo, VoCASA, Webton, Arvevo) het heren volleybal als geen ander kent, tegen een team met vijftigers, die routine als hun belangrijkste wapen in de strijd konden gooien, en wellicht daarnaast in Jos Groener een trainer, coach, manager hadden die het klappen van de volleybal zweep ook wel kent.
De mannen gingen furieus van start en liepen het damesteam in de beginfase van de eerste set volledig onderste boven. In een ommezien stond er 5-1 voor hen op het scorebord. En de dames zijn er nooit meer naast gekomen. Bij 12-11 waren ze er bijna, maar via een tussensprint liepen de mannen uit naar 18-11. Sterk blokkeren, venijnig serveren en de routine aan het net gaven de doorslag. De dames leden een smadelijke 25-14 nederlaag. “Bedankt daarvoor” sprak Henk Goor nadien “Ik zal ze te pas en te onpas aan deze vertoning blijven herinneren als het me in het seizoen goed uitkomt”
De trainer coach moest tussen de sets wat verzinnen om niet voor volle tribunes met zijn Topdivisieploeg de ‘bietenbrug’ op te gaan. Hij bracht in de tweede set Emmy Heerdink, Loes Hassink, Marlon Stevelink en Lotte Kuipers in het veld. Na een gelijkopgaand begin kregen de dames rond pakweg 10-7 het initiatief. Trainer coach Jos Groener greep meteen in, hij wisselde, vroeg time – outs (10-7 en 19-13) en deed dat wat coaches doen om hun tegenstander uit het ritme te halen. Zonder succes. Wel scoorden Rob Blokhuis, Peter Sanders, Egon Kluytmans en Gé Bekker nog een paar keer, maar het was te weinig om het blad nog een keer te wenden. Emmy Heerdink scoorde de 25-18, waarmee gezichtsverlies voorlopig was voorkomen.
In de tiebreak werd met 8-6 van kant gewisseld. De mannen wisten niet van wijken en kregen daarbij de steun van scheids Leo Blokhuis, die ooit ook deel uitmaakte van dit ‘seniorenteam’ en hen een streepje voor gaf. Want anders kun je zijn opmerking ‘Mag de scheids ook een foutje maken’ toch niet verklaren, nadat een ‘uit’ gegeven bal ‘in’ werd gegeven. Weten dat de bal aan de verkeerde kant van de lijn viel maar het punt wel aan de vroegere teamgenoten geven. De dames protesteerden niet. Bestormden de bok niet, maar wisten het smetje via Jet Oosterheert uit.
Zij sloeg hard dwars door het niet tijdig sluitende blok raak voor 12-13. Maar het was niet de KO, heren 1 wankelde even, en was na de foutserve van de dames (13-13) weer helemaal bij de positieven. Bij 14-13 stonden ze op matchpoint en toen de dames daarna de wedstrijd aan hen cadeau gaven middels een (opzettelijk?) uitgeslagen aanval was de club titel binnen. De eerste prijs van het seizoen, en wellicht de mooiste. Op het vlaggenschip van DeVoKo wappert in het seizoen 2015 – 2016 de heren 1 vlag!
“Of de dames in de aanloop naar het nieuwe seizoen al veel trainingsuren gemaakt hadden” was de ietwat prikkelende vraag aan trainer coach Henk Goor nadien in het sportcafé. Met de kwinkslag gaf Henk antwoord, net als de dames nam hij veel tijd om alle vragen van de aanwezigen te beantwoorden.
Over de switch van Henk van het mannenvolleybal naar de dames (ben gevraagd, de klik was er meteen) , over zijn kennis van de Topdivisie (veel!), doelstellingen (steeds maar beter worden), veranderingen van de speelwijze (vanuit de organisatie spelen) , de behaalde prijzen in de beachzomer (Lotte Kuipers behaalde met partner Cat Stubbe voor Nederland een WK beach ticket), herstelde blessures (Emmy Heerdink, Ellen Stevelink), gewijzigde positie binnen het team (Anouk Heemstra, weer libero), waarom DeVoKo? (Laura Behrens) en nog veel meer. Eigenlijk wilden ze alles van de dames weten, en die gaven overal vlot antwoord op. De aanwezigen mochten alles weten, alleen hun pincode gaven ze niet prijs.
Al met al kan DeVoKo terug kijken op een geslaagde avond, dat gold zeker voor de mannen!
gh @ Vizier op Volleybal. Foto’s Emmy Heerdink en Annemiek Kuipers.
